Η εβδομάδα που μόλις πέρασε σηματοδοτεί την επέτειο ενός χρόνου από την έναρξη της γενοκτονίας που διαπράττει το Ισραήλ εις βάρος του παλαιστινιακού λαού, με τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί και ορισμένα κράτη να παρέχουν οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη στο Ισραήλ. Σημαντική ήταν η 7η Οκτωβρίου, όπου στην Ελλάδα παρακολουθήσαμε μια συντονισμένη μιντιακή εκστρατεία που παρουσίαζε μεροληπτικά τη θέση του Ισραήλ, το οποίο διατηρεί μια παράνομη στρατιωτική κατοχή για 80 χρόνια, βαφτίζοντας τον εαυτό του «θύμα».
Η επίσημη επέτειος ήρθε και οι φωνές λογικής που προσπαθούσαν να τοποθετήσουν τα γεγονότα στο πραγματικό τους πλαίσιο, σχετικά με την κατοχή, τις δολοφονίες και τους βομβαρδισμούς, περιθωριοποιήθηκαν. Αυτό συνέβη ακόμη και από πρόσωπα που θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση. Για παράδειγμα, η ανάρτηση της Ρένας Δούρου, βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αναφερόταν στην «τρομοκρατική σφαγή 1.139 αμάχων Ισραηλινών από τη Χαμάς» και την συσχέτιζε με τη «σημερινή γενοκτονία στη Γάζα», τράβηξε την προσοχή για την αντιφατικότητα και την ευρηματική φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε.
Η κ. Δούρου πρότεινε «ειρήνη» και «κατάπαυση του πυρός», εντούτοις φαίνεται να επιρρίπτει ευθύνες στα θύματα αντί να αναγνωρίσει την ευθύνη των κατεχόντων. Όπως δήλωσε, οι θύτες εξισώνονται με τα θύματα, κάτι που προφανώς φαίνεται λανθασμένο. Η επίθεση της Χαμάς, αν και αύξησε την ένταση στην περιοχή, δεν δικαιολογεί την παρατεταμένη βιαιότητα που συντελείται εναντίον των Παλαιστινίων.
Η στάση αυτή, μάλιστα, δεν είναι πρωτοφανής για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει μακρά ιστορία υποστήριξης του Ισραήλ, ακόμη και κατά τη διάρκεια κυβερνητικών θητειών. Το γεγονός ότι η Δούρου δεν άλλαξε ούτε μια λέξη στη δημοσίευσή της μετά από κατακραυγή δείχνει μια δέσμευση στην αρχική της φρασεολογία. Είναι αξιοσημείωτο ότι η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως «ιστορική πρωτεύουσα» του Ισραήλ, κάτι που δεν είχε γίνει από άλλους συμμάχους.
Η έλλειψη ενότητας και αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό είναι κάτι που προκλητικά εμφανίζεται στον δημόσιο λόγο, ειδικά από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, η ανακοίνωση του κόμματος στην οποία αναφερόταν σε «συνεχιζόμενη βία από όλες τις πλευρές» προκάλεσε σφοδρή κριτική, ενώ πολλές άλλες δηλώσεις και περιστατικά αποδεικνύουν την εσωτερική τους διαμάχη σχετικά με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι απλώς άλλο ένα επεισόδιο στην ιστορία της Μέσης Ανατολής. Είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου που αφορά τον μεγαλύτερο εγκληματία της μεταπολεμικής εποχής. Η Ιστορία θα μας ρωτήσει ποια θέση πήραμε και τι κάναμε για να σταματήσουμε αυτή την αγριότητα. Δυστυχώς, οι λέξεις έχουν πλέον σημασία και το βάρος τους είναι βαρύ. Πηγή: documentonews.gr
